Bu konuk görevi için Rachel Martin’e teşekkürler.

İlk tanıtımlar sırasında, annem ve bebek yoga dersimdeki başka bir anne, çok genç bebeğinden “Evden çıkmamız gerekiyordu” dedi. #gerçek

Küçük kısa yığınımız Evie, üç aydan biraz daha yaşlı ve keşke 3. Haftada bu sınıfa atlardım. Yeni monte edilmiş bir evde kalma anne olarak, evden çıkmak bir Derin meydan okuma – dolayısıyla çaylak annelerdeki karışık zevk ve dehşetim zorluklar. Bu sh*t zor.

Kendi annem doğum sonrası yoga ile başlamamı önerdi. Evie ayak parmaklarına dokunabilseydi büyükanne ödeyecekti. İşte nasıl bozuldu.

Bebekler müthiş sosyal sahne yapar

Jane Austen kitaplarında, insanların her zaman tanıtım mektuplarına ihtiyacı vardır. Sanırım bunun nedeni Mommy & Me grupları yoktu.

“Oh, o güzel!”

“Ne tatlı bir gülümseme!”

“Çok saç!”

“Sadece yedi ay?”

Bu, herkese söyleyecek doğru bir şeye sahip olduğunuz bir kokteyl partisinin en iyi versiyonu gibidir. Bu yumuşak, çeşitli bayan grubu ve sadece yeniden üreterek büyüleyici bir parti konuğu oldum.

Bunca zaman, sosyal becerilere ihtiyacım yoktu; Sadece bir bebeğe ihtiyacım vardı.

Yoganın bununla hiçbir ilgisi yok

Tatlı eğitmen Erin, ayak pozisyonumu ve dizlerimin açısını ciddiyetle düzeltir. Her zaman ona teşekkür ederim ve işleri paralel hale getirmeyi hedefliyorum, ama önemli değil. Önümde bir bebek tutuyorum ve hangi yöne işaret ederlerse, ayaklarımı göremiyorum.

Burada kullanışlı olan şey, atletizm eksikliğimi içermeyen kötü performansım için iki mazeretim olması: Birincisi, bedenim yakın zamanda bir bebek doğurdu, bu yüzden kimse en üstte olmasını beklemiyor (hariç, “Mazeretiniz nedir ?” Hanım). İki için, Evie’yi yatıştırırken veya dikkat dağıtıcı olduğumda vücudum sınıfın mat yarısından çıkıyor ve pozun bütünlüğünü korumak, sokakta çok daha az anlamlı.

Kimse bebeğinizin ağladığını umursamıyor (ya da boob’unuzun dışarıda olduğunu)

Odada her zaman en az üç bebek vardır ve bunlardan birinin herhangi bir anda ağlamasıdır. Aslında, bazen odada üç bebek yoktur, çünkü bizden biri inanılmaz bir şekilde vestibülün içine özellikle huysuz bir küçük şey aldık. Bu çocuklar birbirlerini kapattıklarında, otomobil alarmlarından oluşan bir oda gibidir.

Sadece, harika. Birinci sınıfı sırasında Evie’yi girişe aldığımda herkes sempatikti: “İyi mi?” Kirli görünüm yoktu. Tatlı aç su aygırı beslemek için odanın arkasında kıvrıldığım zaman, sadece diğer iki annenin paspaslarında emzirdiğini bulmak için bitirdim. Her yerde göğüsler, sizler ve görülecek bir örtbas.

Bu zorluğu bir başarıya sayıyorum. Sevgi veya para için bir duvar pozu yapamam, ama Evie ve ben yarın hikaye zamanı için bir randevumuz var.